Kościół w Przydrujsku (łot. Piedruja) został zbudowany w latach 1759–1774 dzięki fundacji kanonika wileńskiego Karola Karpia. Być może powstał według projektu architekta Antonia Paracco, budowniczego pobliskich kościołów w Drui i Krasławiu. W kościele tym zachował się ołtarz główny z XVIII wieku – unikalny na Łotwie przykład malarstwa iluzjonistycznego wykorzystanego jako kompozycja ołtarza głównego.

W 2014 roku przeprowadzono kompleksowe prace badawcze malowideł ściennych w kościele parafialnym pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Zbadano nie tylko częściowo widoczne iluzjonistyczne malarstwo w prezbiterium, ale wykonano również odkrywki w obrębie całej świątyni. Przeprowadzona analiza porównawcza z dużym prawdopodobieństwem wskazuje, że autorem dekoracji malarskiej w ołtarzu głównym, liczącej około 65 m2 powierzchni, był Filippo Castaldi, malarz związany z rodem Platerów, autor m.in. fresków z kościoła św. Ludwika w Krasławiu. W kolejnych latach planowana jest pełna konserwacja malowideł.

W 2016 roku wykonano II etap prac konserwatorskich polegający na uzupełnieniu kolorystycznym ubytków polichromii oraz złoceń w górnej części ołtarza. Ponadto przeprowadzono konserwację obrazu oraz ramy.

Prace badawcze wykonał zespół konserwatorów pod kierunkiem Tomasza Dziurawca.

Zadanie realizowane było dzięki środkom Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznanych Towarzystwu Tradycji Akademickiej (partnerowi Fundacji) w ramach Programu „Dziedzictwo Kulturowe”, Priorytet: „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą”.