Założony w połowie XIX wieku we wschodniej części miasta cmentarz, był miejscem pochówku brzeskich katolików: mieszczan i oficerów polskiej narodowości służących w twierdzy brzeskiej, okolicznych ziemian, a także licznych przedstawicieli polskiej inteligencji – lekarzy, urzędników i prawników. W 1942 roku cmentarz został rozkopany na rozkaz niemieckich władz miasta, a ponad dwie trzecie nagrobków przeniesiono w inne miejsca. W 1956 roku władze sowieckie zadecydowały o zamknięciu nekropolii. Do dziś ocalało kilkaset kamiennych i żeliwnych nagrobków, z których najstarsze pochodzą z połowy XIX wieku. Cmentarz znajduje się pod opieką miejscowych Polaków.

W roku 2016 prace kaonserwatorskie objęły nagrobki rodziny Chrzanowskich i Dzierżyńskich. Głównym założeniem  prac było oczyszczenie pomników, przywrócenie estetycznego wyglądu,  rekonstrukcja brakujących fragmentów rzeźby oraz zabezpieczenie nagrobków.

Ponadto wykonano nowe płyty nagrobne poległych żołnierzy wojny polsko-bolszewickiej 1920 r.: Zygmunta Bema, Karola Biela, Jana Kędzi. Zniszczone betonowe nagrobki zostały zastąpione granitowymi.

Zadania realizował zespół pod kierunkiem Bartosza Markowskiego w składzie: Krzysztof Jurków i Aleksandra Trochimowicz.

Zadanie finansowane było dzięki środkom Ministra Spraw Zagranicznych przyznanych bezpośrednio Towarzystwu Tradycji Akademickiej (partnerowi Fundacji) w ramach programu "Współpraca z Polonią i Polakami za granicą w 2016 roku"