Cmentarz Polski w Krzemieńcu został założony w 1891 roku jako nekropolia
wyłącznie katolicka, stąd też wywodzi się jego oficjalna nazwa. Zajmuje
obszar prawie 1,5 ha i był miejscem pochówku dla prawie 2500 osób, ale
zachowanych jest jedynie 900 mogił. Większość nagrobków pochodzi
z pierwszej połowy XX wieku, choć najstarsze są z lat 90. XIX w.
W latach trzydziestych powstała tu Mogiła Nieznanego Żołnierza, w której
pochowano Polaków poległych w walkach w latach 1915 – 1921. Jest to
najbardziej rozpoznawalne miejsce na cmentarzu. Cmentarz Katolicki jest
również miejscem pochówku ofiar II Wojny Światowej, które zginęły
w Krzemieńcu. W 1991 na wzgórzu postawiono pomnik w formie kamiennego
muru, ku czci pomordowanych w czasie okupacji niemieckiej.

Po wojnie Cmentarz, jak i kościół Katolicki, nie przeszły funkcjonować.
Zmniejszyła się znacznie liczba Polaków mieszkających w Krzemieńcu. Nie
byli oni w stanie zadbać o tak duży obszar i liczne nagrobki, więc
cmentarz zaczął podupadać. Zarósł wysoką trawą i drzewami, a wiele
grobów zostało ograbionych.

W dniach 14-21 lipca 2019 roku Fundacja Dziedzictwa Kulturowego,
Towarzystwo Tradycji Akademickiej oraz XXVII L.O. im. Tadeusza Czackiego
w Warszawie przeprowadziły projekt porządkowania zabytkowej nekropolii
w Krzemieńcu. To już druga edycja projektu – w zeszłym roku udało się
uporządkować teren cmentarza Bazyliańskiego, na którym pochowani są
profesorowie Liceum Krzemienieckiego.
W wyjeździe brali udział uczniowie i absolwenci liceum im. Tadeusza
Czackiego w Warszawie oraz wolontariusze Fundacji Dziedzictwa
Kulturowego oraz Towarzystwa Tradycji Akademickiej. Projekt zakładał prócz pracy fizycznej kontakt z lokalną kulturą, poprzez wizyty w takich
obiektach jak Dworek Słowackiego, gmach Liceum Krzemienieckiego, Dom
Polski, a także wizyty w okolicznych miastach jak Dubno oraz Ostróg.

Projekt był współfinansowany ze środków Narodowego Instytutu Polskiego
Dziedzictwa za Granicą „Polonika” w ramach projektu pn. „Dziedzictwo
Tadeusza Czackiego w Krzemieńcu. Porządkowanie cmentarza polskiego
w Krzemieńcu na Ukrainie jako element budowy wspólnoty Liceum
Krzemienieckiego.”